谁有兰亭序的原文（要每个字都带拼音的那种）?一定是每个字都有拼音呦!别打得太乱了哦!

yōng hé jiǔ niān suì zài guǐ chǒu mù chūn zhī chū huì yū huì jī shā yīn zhī lán tíng xiū shì yě qún xián bì zhì sháo cháng qiàn jí cǐ de yǒu chóng shā jūn líng mǎo lín xiū zhú yòu yǒu qīng liú jì tù yìng dài zuó yǒu yǐn yǐ wéi liú jū shéi liào zuò qī cì suàn wū sī zhú guǎn xián zhī shěng yè yè yǒng yì zū yǐ chàng xù yòng qíng shì réng yě tì láng qì qīng huì fèng hé chàng yǎng guàn yǔ zhòu zhī dà fǔ chá pín lē zhī shěng suǒ yǐ yóu mù chěng huái zū yǐ jí shì tīng zhī yú xīn hái lè yě fú rén zhī xiàn yù fǔ yǎng yè shì huò qú zhū huái bào wù yán yè shì zhī něi huò yìn jì suǒ tuō fàng lǎng xíng hái zhī wǎi suàn qú shé wǎn shū gěng zǎo bù tóng dàng qī xīn yū suǒ xū cuán de yū jǐ kuài qún zì zū bù zhī láo zhī jiāng zhì jí qī suǒ zhī jì juān qíng suí shì qiān gǎn kǎi xǐ zhī yǐ xiàng zhī suǒ xīn fǔ yǎng zhī jiān yǐ wéi chén jī yóu bù nèn bù yǐ zhī xīng huái kuàng xiū duǎn suí huá zhòng bào yū jìn gǔ rén yún sī shēng yì dà yǐ qǐ bù tǒng zāi měi lǎn wù rén xīng gǎn zhī yóu rùn hé yè qǐ wěi cháng bù lín wén dào bù nèn yù zhī yū huái gù zhī yè sī shēng wéi xū dàn qí péng wéi wàng zuò hòu zhī shì jīn yì yóu jīn zhī shì wù bēi fú gù liào xù shè rén lù qī suǒ shù suàn shì shū shì yì suǒ yǐ xīng huái qī zhì yè yě hòu zhī lǎn zhé yì jiāng yǒu gǎn yū shuò wén 答案补充 永和九年,岁在癸丑,暮春之初,会于会稽山阴之兰亭,修禊事也.群贤毕至,少长咸集.此地有崇山峻岭,茂林修竹；又有清流激湍,映带左右,引以为流觞曲水,列坐其次.虽无丝竹管弦之盛,一觞一咏,亦足以畅叙幽情. 是日也,天朗气清,惠风和畅,仰观宇宙之大,俯察品类之盛,所以游目骋怀,足以极视听之娱,信可乐也. 夫人之相与,俯仰一世,或取诸怀抱,晤言一室之内；或因寄所托,放浪形骸之外.虽取舍万殊,静躁不同,当其欣于所遇,暂得于己,快然自足,不知老之将至.及其所之既倦,情随事迁,感慨系之矣.向之所欣,俯仰之间,已为陈迹,犹不能不以之兴怀.况修短随化,终期于尽.古人云：“死生亦大矣.”岂不痛哉! 每览昔人兴感之由,若合一契,未尝不临文嗟悼,不能喻之于怀.固知一死生为虚诞,齐彭殇为妄作.后之视今,亦犹今之视昔.悲夫!故列叙时人,录其所述,虽世殊事异,所以兴怀,其致一也.后之览者,亦将有感于斯文.